İnsan vicdanının səsi ilə, nəfsinin səsini dərhal ayırd edər. İnsan nəfsinin səsinə tabe olduğu zaman dərhal üslubu qaralar, üzü və baxışları qaralar. İçi rahat olmaz, iyrənc əməl hakim olar bütün zehninə. Vicdanın səsi isə insana müəyyən mənada Allahın vəhyi kimidir. Vəhyə tabe olanın üzündə nur olar, mələk ifadəsi olar, qəlbi fərəhdir.
(A9 TV; 16 noyabr 2017)