Münafiq çox məqsədəuyğun, gözəl, faydalı danışdığına inanar. Yəni hər şeyi, sözü yerli-yerində danışdığını zənn edər. Halbuki kənardan baxan heyrət içində qalar. Yəni qeyri-sabitliyinə heyrətlənər. Lakin bunu görə bilməz münafiq. Məsələn, ağılsızlığını görə bilməz. Yəni əqli sağlamlığının yerində olmadığını görə bilməz.
(A9 TV; 27 fevral 2016)